نقش پدر در تربیت فرزند همانند نقش مادر بسیار مهم است. مادر بیشتر نیازهای اولیه مثل تغذیه فرزندان را تأمین می‌کنند. درحالی‌که نقش پدر در تربیت فرزند بیشتر مکمل نقش مادر است. پدران معمولا کارهایی مانند خواباندن کودک، بازی با کودک، بیرون بردن کودک و همکاری در کارهای منزل را انجام می‌دهند. براساس تحقیقات بخش روانشناسی دانشگاه کمبریج، کودکان برای بازی‌کردن بیشتر سمت پدرشان می‌روند و در موقع استرس و ناراحتی به مادرشان پناه می‌برند.
تأثیر نقش پدر در تربیت و رشد کودکان
در دوران نوجوانی، بچه‌ها بیشتر به همسالان خود نگاه می‌کنند و می‌خواهند شبیه آنها باشند؛ اما اگر از آنها بپرسید می‌خواهند در آینده چگونه فردی باشند، والدین خود را درنظر می‌گیرند. هنگامی‌که بچه‌ها خودشان والد می‌شوند، برای بایدها و نبایدهای زندگی‌شان به والدین خود نگاه می‌کنند. از این رو نقش پدر در تربیت کودکان تأثیر بسیار زیادی در افزایش عزت نفس فرزندان و رشد شخصیت آنها دارد. برای نمونه با بررسی زندگی افراد برجسته‌ی علمی می‌بینیم که پدران آنها نفوذ زیادی در فرزندان‌شان داشته‌اند.
تاثیر روابط پدر و مادر روی فرزندان
هرچقدر روابط بین پدر و مادر بهتر باشد، به همان اندازه کودکان بیشتر رفتارهای عاطفی و کارهای مشترک را می‌بینند و درک می‌کنند. زمانی‌که والدین به‌صورت یک گروه خوب با هم کار می‌کنند، کودکان یاد می‌گیرند که چطور کارها را انجام دهند. البته اختلاف نظر بین زوجین طبیعی است، اما موضوع اصلی این است که والدین چطور با وجود اختلاف نظری که با یکدیگر دارند، مؤدب هستند و به یکدیگر احترام می‌گذارند. به‌این‌ترتیب، فرزندان یاد می‌گیرند که چطور با مدیریت درست مسائل را حل کنند.
برخی تحقیقات نشان می‌دهند والدینی که به‌دلیل روابط ضعیف‌شان دچار پریشانی، افسردگی و ناراحتی هستند، وظایف خود را در رابطه با فرزندان به‌خوبی انجام نمی‌دهند. به همین دلیل نوجوانان آنها نیز رفتار مناسبی نخواهد داشت. روانشناسان هنگام بررسی سوابق خشونت نوجوانان دریافتند نوجوانانی که والدین آنها مرتکب خشونت‌های خانگی می‌شوند، بیشتر در روابط پرخطر قرار دارند.
از سوی دیگر، روابط زناشویی مناسب و رفتارهای حمایتی پدر از مادر می‌تواند تأثیر مثبتی در رشد کودکان داشته باشد. براساس گزارش‌ها، فرزندان مادرانی که از روابط زناشویی خود و نوع رفتار پدر رضایت دارند، از نظر روانی در شرایط بهتری هستند.
تفاوت رابطه‌ی پدر و پسر با رابطه‌ی پدر و دختر
روابط پدر با فرزندان تفاوت‌های بسیاری دارد. عوامل زیادی مثل سن پدر یا تعداد اعضای خانواده می‌تواند در این رابطه نقش داشته باشد. برای مثال ممکن است بعضی از پدران برای دختران‌شان که در سنین نوجوانی هستند بسیار سخت‌گیر باشند. همچنین ممکن است پدر، در اینکه چطور دخترش روابط عاطفی آینده‌اش را مدیریت کند نقش سازنده‌ای داشته باشند.
در دوران نوجوانی بعضی از پسرها دوست دارند که مردانگی خودشان را نشان دهند، البته باز هم پدرها و پسرها می‌توانند رابطه‌ی دوستانه برقرار کنند. رابطه‌ی پدر با فرزندان انواع مختلفی دارد و فقط به یک نوع ختم نمی‌شود.
فرزندان با چه روش‌هایی می‌توانند علاقه‌ی خود را به پدرشان بیان کنند؟
پدرها باید همان رفتار محبت‌آمیزی را که با همسران‌شان دارند، با فرزندان‌شان نیز داشته باشند و به صحبت‌های آنها گوش دهند. هنگامی‌که کودکان چیزی را با خلاقیت خودشان می‌سازند و به پدرشان هدیه می‌دهند، یا حتی برای او یک یادداشت می‌نویسند و به او می‌گویند «پدر من همیشه شما را دوست دارم»، پدر باید عکس‌العمل مناسبی نشان دهد.
تأثیر و قدرت کلمات را دست‌کم نگیرید، استفاده از کلمات محبت آمیز بسیار مهم است. بعضی از مردان از بیان محبت خود به‌خصوص به پسران‌شان، خودداری می‌کنند. درنتیجه پسران آنها هم نمی‌توانند به صورت مستقیم به پدرشان ابراز علاقه کنند. این ابراز علاقه می‌تواند شامل محبت کلامی یا فیزیکی باشد.
برای نوجوانان عصر جدید، استفاده از متن‌ها و ایمیل بسیار مفید است و همین که محتوای آن نشان دهد «به فکر شما هستم» بسیار خوب است. شاید برای شما اهمیت زیادی نداشته باشد، اما پدرها این ارتباط را دوست دارند. به‌خصوص زمانی که روابط مشترک در خانه وجود ندارد، این کار می‌تواند زمینه‌ای برای ایجاد رابطه‌ی مناسب پدر و فرزندی باشد.
نظر شما درباره نقش پدر در تربیت کودکان چیست؟ حتما اگر نظر یا تجربه‌ای در این زمینه دارید زیر همین پست با والدین دیگر به اشتراک بگذارید.
