7 تکنیک تربیت کودکان
تکنیک های هفتگانه تربیت کودکان از اساسی ترین اصول تربیت فرزندان است. متخصصان پژوهشی بر روی 2000 پدر و مادر با فرزندانی ۲ تا ۱۱ ساله انجام دادند و موفق شدند به تکنیک های هفتگانه تربیت کودکان دست پیدا کنند. تفاوتهای بچهها در واکنش به راهکارهای تربیتی باعث میشود والدین روشهای تربیتی متفاوتی داشته باشند. اما اگر شما هم میخواهید فرزندانی با شخصیت تربیت کنید، با اندیشه پیشرفت همراه باشید تا با تکنیک های هفتگانه تربیت کودکان آشنا شوید.
۱. ثبات، کلید اصلی تکنیک های هفتگانه تربیت کودکان است
هر پدر و مادری روش و راهکارهای تربیتی خود را دارند. اما مهمترین اصل که در تمام الگوهای تربیتی به آن اشاره شده است، ثبات در روش تربیت کودکان است. در واقع بهتر است که نقش پدر و مادر و مربیان در به کارگیری راهکارهای تربیتی و اهداف آنها مشخص بوده و از روشهای معینی بهره ببرند. با این کار آنان توانستهاند اصلی ترین تکنیک از تکنیک های هفتگانه تربیت کودکان را رعایت کنند.
تغییر و بیثباتی برای کودکان گیجکننده است. بهطوری که سعی میکنند با کارهای مختلف به آزمایش میزان حد و مرزی که هریک از بزرگسالان برایشان تعیین میکنند بپردازند. آنها با این کار درمییابند که والدین یا مربی تا کجا روی نظرات و اصول تربیتیشان محکم میایستند و تغییر عقیده نمیدهند. در حوزه تربیت رعایت ثبات در اصول از آن جهت بسیار مهم است که قابلیت پیشبینی را فراهم میکند. وقتی والدین اصول مشخص و ثابتی در راهکارهای تربیتی خود دارند، واکنشها و نتایج امور مختلف از سوی آنها مشخصتر خواهد بود و بچهها متوجه میشوند که مادر و پدرشان در برابر مسائل مختلف چه واکنشهایی بروز میدهند. از این رو آنها میتوانند رفتار مناسبی را از خود نشان دهند.
۲. یافتن علت و ریشهی رفتارها از تکنیک های هفتگانه تربیت کودکان است
وقتی کودک شما اسباب بازی یا شیشه شیر را روی زمین پرتاب میکند، بهتر است علاوه بر واکنشی که برای چنین کاری در نظر دارید و جزء اصول تربیتیتان بهشمار میآید، علت و ریشهی رفتار کودک را نیز دریابید. دلیل واکنشهای کودکان بسیار مهم است. در این مثال، علت را مشخص کنید. پرتاب شیشه شیر روی زمین به علت بند آمدن سرشیشه بوده یا کودکتان تمایلی به خوردن شیر ندارد.
تشخیص تمایز و تفاوت واکنشها با شناخت دلایل و ریشهی واکنشها مشخص میشود. اگر علت رفتار کودک را بدانید با شیوهی متفاوتی با او گفتوگو خواهید کرد و نتایج متفاوتی نیز دستگیرتان میشود. شاید علت چنین واکنشی ریشه در عصبانیت او از موضوع دیگری داشته باشد. سپس با شناخت درست مشکل و علت رفتار، والدین میتوانند کودک را هدایت و موضوع را به شکلی صحیح بررسی کنند.
۳. از ورود به نبرد قدرت بپرهیزید
برای رعایت تکنیک های هفتگانه تربیت کودکان ، در بحث با کودکان باید بسیار دقیق عمل کنید. اگر وارد بحثی چالشی با فرزند خود بشوید درست نیست که قافیه را ببازید و تسلیم بشوید. پس حواستان باشد که در درجهی اول لازم نیست دربارهی همهی موضوعات چالش و بحث داشته باشید و تنها روی موضوعات مهمی که مثلا به حفظ امنیت کودک مربوط هستند، تأکید داشته باشید و از کنار مسائل بیاهمیت دیگر بگذرید و وارد چالش و درگیری با کودک نشوید.
اگر برایتان مقدور است، ضمن تعیین مرزهای معقول و قوانین پذیرفتنی، گزینههای مختلف را بهعنوان اصول و قواعد لازمالاجرا به فرزندتان پیشنهاد کنید و کمی دست او را باز بگذارید. اگر اهمیت موضوعی بسیار جدی و حیاتی است کوتاه نیایید و به «فقط همین یک بار» تن ندهید. اگر کوتاه بیایید و از اصول تربیتیتان عدول کنید، هر بار دیگری که موضوعی مشابه پیش آید، فرزندتان میداند که مانند دفعات قبل کوتاه خواهید آمد.
۴. رفتارهای خوب را تشویق و بر آنها تأکید کنید
اگر رفتارهای کودک خطر و آسیبی برایش ایجاد نمیکند و مثبت تلقی میشود استراتژی تربیتی مؤثر برای آن، تشویق کودک در قالب رفتارهایی مانند در آغوش کشیدن، پارک بردن یا هر واکنش تشویقی دیگر است. مثلا وقتی کودک کار خوبی انجام میدهد با عبارت «بزن قدِش» او را تشویق و حمایت کنید و در مقابل، رفتارهای نامناسب و بد او را نادیده بگیرید. شاید انجام این استراتژی در عمل دشوارتر از حرف و کلام باشد اما بهواسطه آن فرزندانتان متوجه میشوند که کارهای خوبشان همراه با تشویق و ستایش خواهد بود ولی کارهای بد تشویق و واکنش مثبتی به همراه نخواهند داشت. این یکی دیگر از تکنیک های هفتگانه تربیت کودکان است.
۵. خونسردی خود را حفظ کنید
گاهی اوقات کودکان از عصبانی شدن بزرگترها لذت میبرند و برایشان جالب است که والدین از کوره در بروند. فرزندان چنین واکنشی را یک پیروزی برای خود تلقی میکنند. پس همیشه آرامش خود را حفظ کنید و خونسرد باشید و اگر لازم است چند دقیقه به وضعیت پیشآمده فکر کنید و قبل از هر گونه واکنشی تصمیم درست را بگیرید. وقتی بزرگترها دچار احساسات میشوند یا عصبانی و برآشفته هستند، معمولا کودکان از موقعیت سوءِاستفاده میکنند. بهعنوان والدین و مربی نباید اجازه بدهید که چنین موقعیتی پیش آید.
اگر آشفته و عصبانی میشوید، از تجربههای خود درس بگیرید و خود را آرام و خونسرد نگه دارید. بدانید که چنین آشفتگی و عصبانیتی باز هم پیش خواهد آمد، پس راهی برای کنترل خود بیابید و یا به مشاور مراجعه نمایید. زیرا حفظ خونسردی و ایجاد وقفه برای تفکر و تصمیم گیری درست، به کودکتان الگوی رفتاری درست را نشان میدهد. حفظ خونسردی مهارت بسیار مهمی است که باید یاد بگیرید و به فرزندتان نیز بیاموزید.
۶. یکسان بودن راهکارهای تربیتی مهم است
اگر شخص دیگری از کودکتان نگهداری میکند، باید مطمئن بشوید که اصول و راهکارهای تربیتی یکسانی را بهکار میگیرد. اگر با رویکرد تربیتی خاصی مشکل دارید و با آن موافق نیستید (مثل تنبیه بدنی) حتما دربارهی آن با مربی و شخصی که از کودک مراقبت میکند، صحبت کنید. بیشتر والدین متوجه هستند که بهکارگیری راهکارها و اصول تربیتی یکسان بسیار مؤثرند. هماهنگی اصول تربیتی در رابطه با کودکان، سبب افزایش اعتماد به نفس کودکان و واکنشهای بهتر آنها به روشهای تربیتی مشابه از سوی والدین و مربیان است.
۷. درباره روشهای تربیت فرزند آگاهی کسب کنید
راهکارهای تربیتی و روشهای فرزندپروری متفاوت است. هر چقدر آگاهی شما از نظریههای تربیتی مختلف، بیشتر باشد آگاهتر خواهید بود و کنترل و نظارت بهتری بر اوضاع خواهید داشت. شما بهتر خواهید دانست که چه موقع، چه واکنشی نسبت به موقعیتهای پیشآمده داشته باشید. برای بهکارگیری شیوههای مختلف تربیتی باید هر کدام را بهخوبی بشناسید و روشی را انتخاب کنید که با اصول فرزندپروری شما و فرهنگ خانوادهتان هماهنگی دارد.
شما برای تربیت کودکان خود از چه شیوه هایی استفاده میکنید؟ حتما اگر نظر یا تجربهای در این زمینه دارید آن را زیر همین نوشته در قسمت نظرات با ما مطرح نمایید.
لطفا نظرتان را برای ما بنویسید